Twee overheidsambtenaren die ons kantoor van de school bezochten ter gelegenheid van hun bezoek aan animatieprogramma's in het dorp werden positief bevonden na een test op covid-19. Daarop ging ons personeel in quarantaine. Nochtans kan het aantal covidgevallen zover wij weten op de vingers van één hand geteld worden. Aanvankelijk was de covidtest enkel verkrijgbaar in de naburige stad Sambhal, maar nu stelt de overheid hem lokaal ter beschikking.
Online lessen
De leraren van de Sint-Antoniusschool hebben goed samengewerkt om van de online lessen een succes te maken. Elke klasleraar heeft zijn best gedaan om contact te leggen met zijn eigen leerlingen en hen te motiveren om online te leren. Zo'n 90 % van onze leerlingen van de 9de tot de 12de klas volgen online lessen. In de lagere leerjaren daarentegen is dat slechts gemiddeld 65 %. Leerlingen die van niemand in hun gezin een smartphone kunnen lenen vragen hulp aan vrienden in hun dorp of familieleden.
Geen kinderen in de school !
Ouders uit verschillende dorpen vroegen aan de leraars die in hun dorpen wonen om een aantal uren te besteden aan hun kinderen en onze leraars zijn daar gewillig op ingegaan. Veel leraars hebben kleine groepjes kinderen thuis lesgegeven.
Leraars uit ons project in Rahrai gingen op eigen initiatief de dorpen in om kinderen in kleine groepjes te lateLeerkrachten die op de campus wonen trekken naar de dorpen op er kinderen te helpen bij hun studie.n samenkomen en hen les te geven.
De kinderen van de Tahirpur Leprosy kolonie kregen les in shifts, op verschillende tijdstippen. Mr. Babu, die hiervan de leiding op zich nam, voorziet voldoende voorzorgen om het protocol te respecteren.
Zo'n 120 miljoen leerlingen, 47,5% van het totale aantal in dit land, gaan naar privéscholen, wat betekent dat de privé-scholensector in India het derde grootste schoolsysteem in de wereld is. Nu de scholen bijna 7 maanden gesloten zijn en de leerlingen dus geen schoolgeld betalen, hebben de scholen geen inkomsten om de leraars te betalen. De leraren en hun gezinnen, die afhankelijk zijn van hun salarissen, hebben nu de grootste moeite om te overleven. Op de sociale media gaan filmpjes viraal waarop leraren te zien zijn die langs de kant van de weg groenten verkopen, of die moeite doen om als klusjesman aan de bak te komen.
Hoe kunnen we deze crisis te boven komen ?
Alle privéscholen zijn geconfronteerd met dezelfde problemen als wij : « Hoe kunnen we, nu we totaal geen geld krijgen van de Indiase overheid, deze crisis te boven komen ? » Wij doen nu alvast veel meer inspanningen dan in een doorsnee schooljaar om online contact te houden met de kinderen en ons kantoor blijft open voor ouders en studenten die vragen hebben. Onze leraren hebben ook nauw contact gehouden met de ouders, om de studie van hun kinderen alle kansen te geven. Ondanks dat geven velen niet thuis als we bij hen komen aankloppen om te vragen, het schoolgeld te betalen dat ze ons verschuldigd zijn !
Instructies van het Hoog Gerechtshof
Volgens de instructies die de overheid en het Hoog Gerechtshof hebben gegeven moeten we onze deuren gesloten houden, online lessen geven en de leerlingen schoolgeld laten betalen om de leraars te kunnen betalen. Een aantal ouders protesteren tegen dit besluit. Degenen die niet willen betalen weerhouden hun kinderen er zelfs van, de online lessen te volgen, omdat ze vrezen dan schoolgeld te zullen moeten betalen. Hoewel de boeren in ons projectgebied niet rechtstreeks getroffen zijn door de pandemie koesteren zij de valse hoop dat de overheid hun het schoolgeld wel zal kwijtschelden. We trachten de ouders te overtuigen dat we de beslissing van de overheid zullen honoreren, wat die ook zal zijn. Sommige ouders hebben begrip voor de noden van de school en werken mee. Met hun steun zijn we erin geslaagd, de helft van de lonen van onze leerkrachten te betalen. We zorgen er ook voor dat diegenen wiens behoeften groter zijn, uit de nood geholpen worden.
Zelfs voor de uitbraak van de pandemie had India al moeite om de kinderen op de schoolbanken te houden. Sinds de pandemie worden kinderen gedwongen om op boerderijen te werken. Als deze kinderen geconfronteerd worden met wachttijden om naar school te kunnen gaan zou het aantal kinderen dat nooit wordt ingeschreven kunnen oplopen, en dat zou een stijging met zich kunnen meebrengen van het aantal kinderen dat kinderarbeid verricht.
Vorig jaar schreven we 325 nieuwe leerlingen in bij de Sint-Antoniusschool in Dugawar. Dit jaar waren dat er nog slechts 40 ! Dat betekent dat de kinderen die dit schooljaar voor het eerst naar school hadden moeten gaan, een jaar zullen verliezen.
Dit is de eerste zomer waarin niemand uit België onze projecten kon bezoeken, zodat we alleen hebben kunnen samenwerken via videoconferenties.