In Sint-Antoniusschool ten tijde van de covid-19

juli 28, 2020
De campus van de Sint-Antoniusschool in Dugawar (Uttar Pradesh, India).
De campus van de Sint-Antoniusschool in Dugawar (Uttar Pradesh, India).

Op 16 maart verklaarde de regering de scholen gesloten voor twee weken vakantie. De lopende examens voor de Centrale Jury voor de 10de en de 12de klas werden uitgesteld tot 3 april. De families van onze leerkrachten uit het zuiden werden ongerust, ze wilden hen thuis hebben (2000 km van de Sint-Antoniusschool). Er heerste toen veel onzekerheid, en we besloten nog een paar dagen te wachten voor we hun vertrek vastlegden. Met elke dag die voorbijging werd het duidelijker dat het onmogelijk zou zijn, de scholen op 3 april te heropenen. Er was ook een groot risico dat ze nog lange tijd zouden vastzitten op onze campus als zou besloten worden tot een volledige lockdown.

Op 22 maart voerde de regering in Delhi de avondklok in. We voorzagen dat de stad Delhi en haar luchthaven nu gauw zouden gesloten worden. We mochten geen tijd verliezen, dus boekten we meteen de beschikbare tickets voor vluchten de volgende dag en de leraars uit het Zuiden (uit Kerala en Tamil Nadu) vertrokken de volgende ochtend vroeg, op de 24ste, om de laatste vlucht in de namiddag te nemen. Maar intussen waren de grenzen van Delhi gesloten en konden onze auto's de stad niet meer in! We lieten de leraars aan de grens uitstappen, waar ze met veel moeite lokale taxi's wisten te vinden. Toen ze lieten weten dat ze de laatste vlucht hadden gehaald, slaakten we een diepe zucht van verlichting !

Een klein team bleef ter plaatse onder de welwillendheid van de heilige Antonius van Padua...
Een klein team bleef ter plaatse onder de welwillendheid van de heilige Antonius van Padua…

Online lessen

Veel scholen gingen online lessen geven, met behulp van tools als Whatsapp, Zoom, Google classroom, enz. Maar deze lessen waren enkel toegankelijk voor leerlingen uit gezinnen die een computer of smartphone hadden en er moest ook een internetconnectie beschikbaar zijn. Aan onze leerlingen in de 12de en de 10de klas, die hun examens voor volgend jaar moeten voorbereiden, begonnen onze leraars lessen te geven via whatsapp en zoom, maar slechts 40 percent van de leerlingen konden daarvan genieten. Later stapten we over op een meer gestructureerd system, Microsoft Teams, dat zowel leraars als leerlingen toeliet, te werken wanneer het hun uitkwam. Al had ook dit systeem zijn beperkingen. We gingen het ook gebruiken voor de andere klassen. De leraars in Rahrai legden contact met de leerlingen via Whatsapp, maar er waren er maar weinig die erop ingingen, want de kinderen zijn nog erg klein. Op bevel van de regering begonnen ook de leerkrachten van het ITI hun leerlingen online lessen te geven.

De salarissen van de leerkrachten

Privéscholen als de Sint-Antoniusschool krijgen geen financiële steun van de overheid. Ze betalen de salarissen van hun staf met het schoolgeld van hun leerlingen. Terwijl privéscholen met rijke leerlingen schoolgeld bleven innen, was dat onmogelijk voor privéscholen in afgelegen, arme streken. De leraren zijn zwaar getroffen door deze Covid-19 epidemie.

Dankzij de steun van Het Werk der broden betaalden we alle werknemers van onze projecten tot eind mei. Wat er de komende maanden gaat gebeuren is onzeker, maar het zal niet mogelijk zijn, de scholen te heropenen in juli en niemand weet wanneer dat wel zal gebeuren. De scholen kunnen zich geen social distancing veroorloven, met klassen van meer dan 45 leerlingen. De schoolbussen zitten vol als ze kinderen van de dorpen brengen. Wanneer de leerkrachten zullen terugkeren is ook niet zeker, zolang de situatie niet opnieuw normaal wordt.

De projectleider, de directeurs van de Sint-Antoniusschool en de ITI en de verantwoordelijken voor sociaal werk in de dorpen, bleven achter op onze campus. Zij doen wat nodig is voor het project en werken samen met de overheid om het virus te bestrijden. Het Werk der broden bezorgde voedsel aan de gezinnen en de bejaarden in de dorpen. We werkten samen met de lokale ziekenhuizen, politiekantoren en andere openbare plaatsen, om ontsmettingsgel en maskers te verdelen. We zorgden voor bewustmakingsprogramma's. De vrouwen van onze zelfhulpgroepen stikten maskers, op vraag van de overheid. Indien nodig kan de school gebruikt worden voor quarantaine.

De lokale openbare ziekenhuizen hadden ook geen voorraad ontsmettingsgel en maskers.
De lokale openbare ziekenhuizen hadden ook geen voorraad ontsmettingsgel en maskers.
De politie van Asmoli had geen ontsmettingsgel en maskers meer...
De politie van Asmoli had geen ontsmettingsgel en maskers meer…